انواع سیستم های مدیریت شبکه

انواع سیستم های مدیریت شبکه

در این مطلب با انواع سیستم های مدیریت شبکه همراه شما هستسم

مدیریت شبكه برای هر فرد معنی خاص خود را  دارد. این مقاله ، عملکردهای پایه ای یک سیستم مدیریت شبکه، عملكرد هایی را كه در بیشتر معماریها و پروتكلهای مدیریت شبكه مشترك است و پنج حوزه مفهومی كه بوسیله سازمان جهانی استاندارد سازی (ISO)تعریف شده را ارائه می دهد.

مدیریت شبكه چیست ؟

مدیریت شبكه برای هر نفر معنی خاص خود را  دارد . در برخی موارد ، مدیریت شبكه شامل یک مشاور است كه به فعالیت شبكه توسط یك تحلیلگر پروكسی قدیمی نظارت می كند . در بقیه موارد مدیریت شبكه ، شامل یک بانک اطلاعاتی،توزیع شده ، نمونه برداری خودكار از دستگاههای شبكه و ایستگاههای كاری گرانقیمت است كه نماهای كرافیگی بلادرنگِ ترافیك و تغییرات توپولوژی شبكه را تولید می كند .

بطور كلی مدیریت شبكه سرویسی است كه ابزارها ، برنامه ها و دستگاههای متنوعی را بكار می گیرد تا به مدیران شبكه درنگهداری و مانیتور كردن شبكه ها كمك كند.

یك دیدگاه تاریخی

در اوایل سالهای ۱۹۸۰ بسط شگرفی در فضای توسعه شبكه دیده میشود. وقتیکه شركتها منافع مادی و سودآورخلق شده بوسیله فناوریهای شبكه را درك كردند. سریعاً شروع به اضافه كردن شبكه ها و توسعه شبكه های موجود همپای تكنولوژیها و تولیدات جدید شبكه كه مطرح شده بود،نمودند .
در اواسط سالهای ۱۹۸۰ ، شركتهای خاص در حال تجربهٔ افزایش مشكلات گسترش تكنولوژیهای مختلف ( و در بعضی اوقات ناسازگار ) شبكه بودند .
پیوند مسائل و مشكلات با توسعه شبكه ، روز به روز بر مدیریت عملكرد شبكه و طرح ریزی استراتژیك رشد شبكه اثر گذاشت . هر تكنولوژی جدید شبكه به مجموعه كارشناسان خودش نیاز داشت.

در اوایل سالهای ۱۹۸۰ بكارگیری پرسنل مورد نیاز فقط برای مدیریت شبكه های بزرگ و ناهمگن یك بحران را برای بسیاری از سازمانها بوجود آورد و نیاز ضروری به مدیریت شبكهٔ خودكار ( شامل آن چیزی كه نوعاً برنامه ریزی ظرفیت شبكه خوانده می شود) در بین محیط های گوناگون شكل گرفت .

معماری مدیریت شبكه

بیشتر معماریهای مدیریت شبكه از ساختار پایه ای و روابط یكسان استفاده می کنند.
ایستگاههای نهایی (دستگاه های مدیریت شده) از قبیل سیستم های كامپیوتری و دیگر دستگاههای شبكه هنگامی كه مشكلی راپیدا کنند ، نرم افزاری را راه اندازی می كنند كه آنها را قادر سازد تا هشدارهایی را ارسال كنند. ( بعنوان مثال ، هنگامی كه یكی از حدود آستانه ای كه كاربر تعیین كرده ، از حدود خود متجاوز شود) .

بمحض دریافت این هشدارها ، نهادهای مدیریت برای واكنش بوسیله اجرای یك دستور یا مجموعه ای از اعمال برنامه ریزی شده اند كه شامل موارد زیر است :
۱) اخطار به كاربر
۲) ثبت رویدادها
۳) خاموش كردن سیستم
۴) تلاش خوكار برای تعمیر سیستم

نهادهاو مدیریت برای كنترل مقادیر متغیرهای مشخص می توانند از ایستگاههای نهایی ، نمونه برداری كنند. نمونه برداری (polling) می تواند خودكار باشد و بوسیله كاربر آغاز شودو عامل ها (Agents) در دستگاههای مدیریت شده به همه نمونه برداری ها واكنش نشان می دهند.
عاملها (Agents) ماژولهای نرم افزاری هستند. كه ابتدا در جایی كه ساکن هستند ، اطلاعات مربوط به دستگاههای مدیریت شده را كامپایل كرده و سپس این اطلاعات را در پایگاه داده مدیریت ذخیره می كنند و در نهایت این اطلاعات را برای نهادهای مدیریت در سیستم های مدیریت شبكه (NMS) توسط پروتكلهای مدیریت شبكه فراهم می كنند .
پروتكلهای مدیریت شبكه مشهور شامل پروتكل مدیریت شبكه ساده (SNMP) و پروتكل اطلاعات مدیریت مشترك (CMIP) می باشند . نمایندگان مدیریت نهادهایی هستند كه اطلاعات مدیریت را از طرف نهادهای دیگر فراهم می كنند .

مدل مدیریت شبكه ISO

ISO كمك بزرگی به استاندارد سازی شبكه نموده است. مدل مدیریت شبكه ISO ابزار اصلی برای فهم كاركردهای عمده سیستم های مدیریت شبكه است.

دریک جمله می توان گفت مدل ISO یک زبان جهانی  است برای ارتباط هر نوع دستگاهی با با دستگاه های دیگر با هر مدل

مدیریت اجرا

• هدف « مدیریت اجرا » سنجش و فراهم کردن جنبه های مختلف عملكرد شبكه است تا اجرای شبكه گسترده بتواند در سطح قابل قبولی نگهداشته شود.
  مثالهایی از متغیرهای اجرایی كه می تواند فراهم شود شامل موارد زیر است :
  ۱) توان عملیاتی شبكه
  ۲) زمان پاسخ كاربر
  ۳) میزان استفاده از خط
  مدیریت اجرا شامل موارد زیر است :
• اول : داده اجرایی در متغیرهای مورد نظر مدیران شبکه جمع آوری میشود .
• دوم :داده جهت تعیین سطوح زمان تحلیل می شود . نهایتاً ، آستانه اجرای مناسب برای هر متغیر مهم تعیین می شود تا تجاوز از این آستانه ها ، باعث توجه به یك مسئله شبكه ای شود .

نهادهای مدیریت ، مداوماً متغیرهای اجرا را مانیتور می كنند .

هر كدام از این گامها كه تشریح شد ، بخشی از پروسه راه اندازی یك سیستم واكنشی است . همچنین مدیریت اجرا اجازه شیوه های كنش گر را میدهد .
بعنوان مثال ، شبیه سازی شبكه می تواند برای طرح ریزی چگونگی تاثیر رشد شبكه بر روی استانداردهای اجرا مورد استفاده قرار گیرد . چنین شبیه سازی می تواند به مدیران برای محتمل بودن مشكلات هشدار دهد تا اعمال خنثی كننده مد نظر قرار گیرد .

برای دسترسی به مطالب بیشتر به سایت هدی رایانه مراجعه کنی